Sıradakii !

Bankalardan korkulur. Daha doğrusu ben korkuyorum. Korkuyorum demeyelim de gitmeye çekiniyorum. Zorunlu olmazsa hayatta gitmem. O yüzden Allah İnternet Şubesi’ni yaratanlardan bin kere razı olsun. Bir kere benim kafamdaki imaja göre, bankalar sürekli kalabalıktır ve gittiğinizde size hiçbir şekilde sıra gelmez. Gişe için sıra bekliyorsanız önünüzdeki her kişinin işlemi en az 15 dakika sürer. Siz de onları beklerken bakış gücünüzle, duvardaki ışık tabelasındaki sayıyı bir ileri atmaya çalışırsınız. Bireysel Müşteri bölümünde de sizin önünüzde kredi alan bir müşteri varsa, o bankadan hızla uzaklaşın derim. Zira sıra size asla gelmeyecek. Çünkü görevli yağlı müşterisine kredi hakkında milyon tane bilgiyi sıkılmadan verecek ve krediyi alan müşteri de milyon tane saçma ve gereksiz soruyu sıkılmadan, diğer sıra bekleyen kişileri düşünmeden sorabilecek. 

Devlet bankaları niye varsınız? Bugün işim Ziraat ve Halkbank‘a düştü. Artık bir günde iki devlet bankasına gidebilme tecrübem var diyebilirim. Ziraat Bankası’ndaki işlemim her ne hikmetse kısa sürdü. Kıyamet habercisi olabilir. Çünkü Ziraat’ın boş olduğu görülmemiştir. Hava çok yağmurluydu ondandır kesin diyorum. Daha sonra Halkbank‘a gittim. Ama dışarıya taşan insanlardan içerinin ne kadar kalabalık olduğu anlaşılıyordu. Gitme sebebim İnternet Şubesi‘ne başvurmaktı. Milyon dolarlarımı internet üzerinden takip etmek istiyorum çünkü. Allah’tan İnternet Şubesi işlemi gişeden değil, bireysel müşteri kısmından yapılıyor. Ancak 10 dakika bekledikten sonra numaralar ne hikmetse söndü. Görevlinin “Hepiniz burada beklemeyin yukarıda da çalışan başka arkadaşlarımız var!” demesiyle yukarı fırladım. Biraz bekledikten sonra sıra bana geldi. “İnternet Şubesi başvurusu için gelmiştim” dedim. Görevli “Şubeniz burası mı?” dedi. Dedim “Hayır. Kuyubaşı (Göztepe).” Bu arada ben Şişli Halkbank’tayım. “O zaman oradan açtırmanız gerekiyor. Zaten sizin hesabınız da Euro’ymuş. Onu TL’ye çevirmeniz lazım” dedi. Güler misin, ağlar mısın? İnternet Şubesi için ben kalkıp Göztepe’ye gideceğim ondan sonra bir de hesabı TL yapacağım. Tamam siz kapatın ben sizi ararım sonra. Teşekkürler dedim ve o hızla eve geldim. 

Taşındığımız yer (Göktürk) itibarıyla bir hayli rahatım. Çünkü buradaki bankalarda sıra diye bir şey yok. O derece boşlar. Çalışanlar da pek bir saygılı. O yüzden hava almak için dışarı çıkıp yürürken “Hesabımda para var mı bir bakar mısınız?” demek için bile bankaya gittiğim oluyor. Darısı sizin şubelerinize. 

Bankalarla bu kadar az haşır neşir olan ben bile en ufak bir şey de geriliyorum, süpersonik bir işim çıkmazsa gitmek istemiyorum. Allah sürekli bankalarda işi olanlara yardım etsin. Sıradakii!