Ana sayfa Uncategorized İyi Günde Kötü Günde

İyi Günde Kötü Günde

250
6
Anlaşamayıp ayrılan, ama ayrıldıklarına pişman olup birbirlerinden kopamayan iki çiftin (Ali Poyrazoğlu ve Nilgün Belgün) yaşadıklarının canlandırıldığı “İyi Günde Kötü Günde” oyununu, dün Ali Poyrazoğlu Tiyatrosu‘nda izleme şansına eriştim.
Oyunda ana karakterler (Ali Poyrazoğlu ve Nilgün Belgün) dışında başka karakter yoktu. Sahnede dekor da yoktu. Aslında vardı da yoktu. İkilinin usta oyunculukları sayesinde, sahnede ikisinden başka oyuncular ve dekor olduğunu gözünüzde çok net canlandırabiliyorsunuz. Onlar bara gittiklerinde siz de bardasınız. Hatice Abla‘yı, Cüneyt‘i, Lulu‘yu görmeseniz de hayalinizde oradalarmışcasına canlandırabiliyorsunuz. Bu da tabi onların başarısı. İlk başta sıkılır mıyım diye düşünüyordum, şimdi ise tekrar gitmeyi düşünüyorum.
Oyunun başından sonuna kadar temposundan hiçbir şey kaybetmemesine şaşırdım doğrusu. Hiç takılmadan ve duraksamadan, tempo düşmeden devam eden oyun, günümüz uzun dizilerindeki sıkıcı ve durağan diyaloglardan bir an olsun uzaklaştırdı beni ve hayata döndürdü. Bu genç yaşıma rağmen onların enerjisi bende yok ne yalan söyleyeyim. Oyun içindeki müzikler de gerçekten iyi seçilmişti. Seyirciyi de oyuna katan, onlarla diyalog halinde oynanan oyunları daha çok seviyorum. Daha içten geliyor bana ve seyircinin oyundan kopmamasını sağlıyor. Bu oyunda da her iki oyuncunun seyircilerle atışması, onlara laf atması oyunu daha sıcak ve eğlenceli bir hale getirdi.
Oyuna gelmeden öğrenci bilet fiyatının 46 TL olmasına biraz bozulmuştum. Ancak oyunu izledikten sonra verdiğim para helal olsun diyorum. Zaten Ali Poyrazoğlu da oyun bitiminde bir espri yaparak “Bu kadar gülmeye 50 TL az, çıkışta 50’şer lira daha verin!” dedi. 
Bu oyuna sevmeyi bilenler, unutanlar, korkanlar, sevmek isteyenler, gençler, yaşlılar, evliler, bekarlar kısacası  herkes gitmeli. Çünkü “Hayat uzun bir yoldur…”.

6 YORUMLAR

  1. Geçen sene gitmiştim bu oyuna. Özellikle o iki koltukta oturup da birbirleriyle saatlerce telefonda konuşma kısımları ve pişmanlıkları çok hoştu gerçekten 🙂 Nilgün Belgün'ün ses tonu, enerjisi dediğin gibi izlenmeli. Ben de ogün ilk defa izlemiştim ve hayran kalmıştım 🙂 Yazını okuyunca hatırladım hoşuma gitti 😀

Güven T. için bir cevap yazın Cevabı iptal et

Please enter your comment!
Please enter your name here