Çiçeklerin Tanrısı, Hamdi Koç, Doğan Kitap, 338 s., 17 TL.
Çiçeklerin Tanrısı, Hamdi Koç‘un okuduğum ikinci romanı. Hamdi Koç‘un tüm kitaplarını aldığımdan bahsetmiştim. Hepsini arka arkaya okumak yerine aralara başka kitaplar alarak okuyorum. Okuduğum ilk kitabı Çocuk Ölümü Şarkıları‘ndan sonra Çiçeklerin Tanrısı‘nı seçmekle doğru bir karar verdiğimi anladım.
“…Çünkü ölüm var. Yükselen ölüm var, güneş gibi yükselen, gece gibi yükselen ölüm. Kişisel ölüm. Cinsel ölüm. Düşsel ölüm. Şiirsel ölüm. Tanrısal ölüm. Karşısında yükselen birini görmek istiyor. Ki ölüm tam olsun. Hani? diyor, neredesin? Hani bırakmayacaktın?” s. 319.
Hamdi Koç‘un üslubunu çoğu kişi beğenmiyor. Ancak bana göre farklı, derinliği olan ve anlaşılması zor bir üslubu var. Bu da benim hoşuma gidiyor doğrusu. Umulmadık yerde öyle bir laf ediyor ki insan cümlenin etkisiyle tokat yemişe dönüyor. Çiçeklerin Tanrısı’nda da aynı üslubu görmek mümkün. Romanda Hamdi Koç, yaşları farklı ancak klişe tabirle gönülleri bir iki insanın çiçek kokusu tadında aşkını anlatıyor. Yaşamdan ümidini kesme, tesadüflerin hoşluğu, insan ilişkilerinin yapaylığı, kadın-erkek ikilemindeki roller ve asıl mesele olan tutkulu bir aşkla okuyucu buluşturuyor.
Çocuk Ölümü Şarkıları‘nda olduğu gibi bu kitapta da klasik müziğin esintisi var. Hatta kitabın sonlarında bir klasik müzik dehasını da görmek mümkün. Bayıldığım kapak tasarımı ise Geray Gencer‘e ait. Poster olsa odama asardım kesin. Çiçeklerin Tanrısı‘nı tek cümleyle özetlemek gerekirse eğer Selvi Boylum Al Yazmalım’dan alıntı yapmam gerek “Sevgi neydi? Sevgi iyilikti, dostluktu, sevgi emekti”.
Yorumunu okuduktan sonra Çiçeklerin Tanrısı'nı daha çok merak ettim, daha öncede duymuş fakat çok ilgilenmemiştim; ilk fırsatta okuyacağım.
@Dilara Artar Hamdi Koç'un üslubunu seversen güzel bir roman. Ama tabii zevkler farklı olabilir. 🙂
Çıplak ve Yalnız'ı okuduğunuzda yorumlarınız ne olacak çok merak ediyorum 🙂
@SadeAnne Annem beğenmemişti, benim de gözüm yemiyor ne yalan söyleyeyim. Biraz kalın sonuçta. 😀