Bir haftalık İstanbul planı yaptım ama anca üç gününe uyabildim. İnsan kendini bilir misali yazıda da söylemiştim zaten kesin uyamam diye. Olsun plan yapmak da güzeldir.
Yarın yani haftanın son günü, karşıya teyzemin yanına gidiyoruz annemle, ama benim Kanlıca’lı, Anadolu Hisar’lı planımı pek tutmadılar sanırım. Büyük ihtimal Adalar‘a gideriz. Neyse efendim, arkadaşlarımla buluşmadım, bu nedenle Çarşamba-Perşembe Yalıköy‘deydim.
Salı akşamdan gittik. Normalde yanımıza yanaşmayan kediler bu kez nedense bize pek ilgi gösterdiler. Kardeşimle ben de önce camın arkasından sevgi gösterisinde bulunduk daha sonra dayanamayıp dışarı çıktım.
Ben kedi seven ama uzaktan seven bir insanım. Tırmalar vs. diye çekiniyorum. Bir de buradaki tanımadığım kedi, aşısı var mı yok mu kim bilir. Ondan sonra al başına belayı. O yüzden mesafeli olmak her zaman iyidir.
Ertesi gün eşi de geldi, ama bu yeni gelen diğerinden daha korkak çıktı. Sonradan alıştı ama yine de ani bir hareket yaptığımızda bizden kaçıp durdu. Neyse, buna şükür dedik.
Yeni gelen kedi için eşi demiştim. İşte büyük aşkın kanıtı fotoğraf yukarıda.
Soldaki de poz verirken gülümsüyor mu ne? 🙂
Ailecek sabah yürüyüşüne çıkmayı ihmal etmedik tabii.
Evin girişindeki erguvan dökülmeden yetiştim şükür. Fazla dayanmıyor hemen döküveriyor çiçeğini.
Kapıdan çıktık dakika bir, gol bir. Ee köy yeri sonuçta.
Ailecek yürüyüşe çıktık demiştim değil mi? Fotoğrafta annemi görebilen var mı? Malum yaz yaklaşıyor, hızlı hızlı yürüyüp eritmesi lazım. Bizi sollayıp önden önden koştura koştura gitti yalnız kovboy.
Bu arada bol bol kağıt oynadık. Ailecek Pis Yedili hastasıyızdır. Bu kez şans benden yana değildi.
Yeni kitaba başladım. Yenişehir’de Bir Öğle Vakti Sevgi Soysal‘ın okuduğum ilk kitabı. Umarım beni yanıltmaz, şimdilik beklediğimden iyi gidiyor.
Dönüşümüzü “Aramızda Kalsın”a yetişecek şekilde ayarlardık. Ailecek izlediğimiz nadir dizilerden. Tavsiye ederim size de. Gece ise oksijen fazlası yüzünden midir nedir başım fena ağrıdı. Sonuçta güzel iki gün geçirdim, bol bol enerji depoladım. Mutlu kalın. 😉
Üçüncü resimdeki kedinin bakışları çok manidar 🙂
Kötü bakmış… Çok güldüm..
Keyfiniz bol olsun 🙂
Ben de kedileri(hatta hayvanları) uzaktan sevenlerdenim,daha iyiler bence uzaktan 🙂
O fotoğrafta da nasıl tatlılar öyle ikisii 🙂
@Zeugma Fazla mıncıklamayın çizerim bakışı atmış. 😀 Sağ olun, sizin de. 😉
@Zaman sözleri Aynen uzaktan iyiler ama insan sevmek de istiyor tabii. :)) Tatlılar gerçekten ama iki gün yemek vermesem acımaz beni bile yerler valla. 😀
Fotoğraflar şahane!
Aramızda Kalsın izlediğim tek yerli dizi. Biz de ailecek bir bunu izliyoruz, bir de Game of Thrones'u:)
Hahaha yerler bencede :)) Diyorum ya uzaktan iyiler diye 🙂
🙂
Ne güzel bir yermiş. Rengarenk her yer.
İstanbul'da gezmekten çok iyi görünüyor gibi. 🙂
@sezer eser perker Çok teşekkürler! Yalan Dünya da güzel tavsiye ederim. 🙂 Game of Thrones'a hiç bulaşmadım ben nedense.
@Zaman sözleri 😀 😀
@Uyuşuk Hayalperest Güzel yer gerçekten ama işin garibi orası da İstanbul'a bağlı. Tabii gürültüden, kargaşadan uzak…
Yalıköy demek , ilk defa görüyorum ne güzel bir yermiş. Sahile bayıldım 🙂
Biz unuttuk artık türk dizilerini ya, Cuma akşamları iki dedikodu yapmak için Medcezir'e bakıyoruz sırf dizi izlemeyi unutmayalım diye 🙂
@Keşke Gerçek Olsa Yalıköy ya da diğer adıyla Podima. Livaneli'nin Kardeşimin Hikâyesi'nde bahsettiği yer. 🙂 Güzel ama gelişmesi gerek (ya da gelişmesin böyle daha güzel). 🙂 Cuma Yalan Dünya'cıyız biz. Medcezir'e takılmadım hiç. Zira Serenay'a gıcığım biraz. 🙂