Eskiden pek umursamıyordum ama son yıllarda, “Bu ülkede ben nasıl öleceğim acaba?” diye sık sık düşünmeye başladım. Sultanahmet‘teki son olay da yine bu soruyu karşıma çıkarttı. Zira, bir gün önce aynı saatlerde, tam da patlamanın olduğu noktada yine hayal kurma peşindeydim…
Yine içim saray çekmiş, düşmüşüm Topkapı Sarayı yollarına… Cebimde Müzekart, istersen her gün gir çık, Kaşıkçı Elması‘yla kanka ol. Serbest. Ancak günlerden Pazartesi ve saatin erken olmasından da olabilir etrafta pek fazla turist yok.
Hatta dedim ki, sarayda neden bu kadar az turist var?
topkapı sarayı’nda ilk defa bu kadar az turist görüyorum. pazartesi kapalı sanıyorlar sanırım. 😝
— Güven Turan (@benolmeden) 11 Ocak 2016
Saraya girdikten sonra önce manzaraya koştum. Diğer yerleri milyon kez gezmişim zaten, biraz deniz fotoğrafı çekip huzur bulayım dedim.
Oturdum bir köşeye uzun uzun denizi seyrettim, gelen geçen turistleri…
Galata Kulesi de şehirdeki çirkinliği bir nebze olsun azaltan yapılardan biri değil mi? Yukarıdaki fotoğraftan kuleyi silin bakalım geriye neler kalıyor…
Bu arada Saray Mutfağı bölümüne gitmeyeli bayağı olmuş sanırım. Restorasyonu bitmiş, fazlasıyla güzel olmuş. Topkapı Sarayı‘na giderseniz eğer mutfak bölümüne de mutlaka uğrayın.
Saraydan çıkıp Sultanahmet‘te gezindim biraz. Dikilitaş‘ın yanında durup yine Mısır’a gitme hayalleri kurdum. Sonra Gülhane Parkı‘na gidip yeni çıkan 221B dergisini incelemeye koyuldum.
hava mis. 🌞 gülhane parkı’nda oturdum @221B_dergi‘sini inceliyorum. 👍🏻 pic.twitter.com/swoV9BzwPx
— Güven Turan (@benolmeden) 11 Ocak 2016
Bir gün sonra ise patlama haberiyle uyandım. Bir gün önce gezdiğim yerler polisler tarafından çevrilmiş, hatta durup fotoğraf çektiğim, hayal kurduğum noktada bir katliam yaşanmış ve ben tüm bu olanlardan bir gün arayla kurtulmuşum…
(function(d, s, id) { var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0]; if (d.getElementById(id)) return; js = d.createElement(s); js.id = id; js.src = “//connect.facebook.net/tr_TR/sdk.js#xfbml=1&version=v2.3”; fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);}(document, ‘script’, ‘facebook-jssdk’));
Bir gün önce, bir gün sonra…Şans eseri yaşıyoruz bu şehirde, ülkede, dünyada… Gezmeyi sevdiğimden dün yine…
Posted by Ben Ölmeden on 12 Ocak 2016 Salı
Ülkemi seviyorum ama… ben nasıl öleceğim acaba?
“Karanfil kokuyor cıgaram
Dağlarına bahar gelmiş memleketimin…”
Bende bu sabah eve dönerken Eminönü arabası gelmişken bir Arkeoloji müzesine mi gitsem dedim. Sonra aklıma AÖF Mitoloji ve Din dersini bitirmem gerektiği geldi eve döndüm. Döndüm ki patlama olmuş. Rabbim sonumuzu hayreylesin. Daha huzurlu vakitlerde bol bol müze gezeriz inşallah.
Huzurlu günlerimiz ne yazık ki böyle bir ülkede çok olmayacak, o nedenle inadına sokak diyorum ben. 🙂
Ne güzel fotoğraflar çekmişsin.
Ülkede yaşamak tamamen tesadüf haline geldi. Üzgünüm.
Teşekkürler! İşin kötü yanı ben artık normalleştirdim kendi içimde. Misal dün patlama oldu bugün Sultanahmet'e gidesim var. Yaşama karşı direnme sanırım. ya da kafayı yedik hepimiz. 😀
Enfes fotoğraflar… Tebrikler 🙂
Teşekkürler! ;))