Woody Allen‘ın aşk, din, savaş ve ölüm konularını felsefe ve komedi senteziyle anlattığı Love and Death (Aşk ve Ölüm) filmi birçok ünlü yazar, yönetmen ve hatta Rus edebiyatına göndermelerde bulunarak adeta hiciv nasıl yapılırın dersini veriyor.
1975 yapımı Love and Death için Woody Allen’ın herkese gönderme yapa yapa helak olduğu film diyebiliriz. Charlie Chaplin, Ingmar Bergman‘ın yanı sıra T. S. Eliot ve Dostoyevski‘ye de ustaca yapılmış göndermeler var.
Woody Allen‘ın yazıp, yönettiği ve başrolünde olduğu filmde Allen’a Diane Keaton eşlik ediyor. İlk olarak Annie Hall filminde izleme şansını bulduğum ikiliyi bu filmde biraz daha iyi buldum nedense. Çarlık Rusyası’nda geçen filmde zorla askere gönderilen kahramanımız Boris (Woody Allen), Napolyon komutasındaki Fransa’ya karşı savaşmak zorunda kalıyor. Savaşın sürekli hayatını etkilemesi üzerine ne yapıp edip evlendiği Sonja (Diane Keaton) ile Napolyon’u öldürmeye karar veriyorlar. Tam askere gitme plânları yaptığım bir dönemde bu filmi izlediğim iyi oldu. Annie Hall filminde de Woody Allen’da kendimi görmüştüm, bu filmde de yine kendimden izler gördüm.
Film o kadar dolu ve hızlı akıyor ki kaçırdığınız yerleri yakalamak için tekrar izlemek isteyebilirsiniz. Normalde bana komik gelmeyecek şeylere bile filmin doğal seyri içinde iğreti durmadığından izlerken güldüm diyebilirim. Güldüm ama gülerken filmin alt metninde yer alan mesaj ve anlamlandırmaları da kaçırmamak gerekli (“Savaşın içinde olmakla tepede generallerin izlediği yerden bakmak arasında fark olduğunu” söylemesi, ardından tepeden görülen askerlerin görüntüsü yerine koyun sürüsünü görmemiz gibi).
Bir de spoiler vereyim. Hapishane sahnesinde Tolstoy ve benim favorim yazarım olan Dostoyevski’ye yapılan eğlenceli bir gönderme var.
Father: Remember that nice boy next door, Raskolnikov?
Boris: Yeah.
Father: He killed two ladies.
Boris: What a nasty story.
Father: Bobak told it to me. He heard it from one of the Karamazov brothers.
Boris: He must have been possessed.
Father: Well, he was a raw youth.
Boris: Raw youth, he was an idiot!
Father: He acted assaulted and injured.
Boris: I heard he was a gambler.
Father: You know, he could be your double!
Boris: Really, how novel.
-Nothingness… Non-existence… Black emptiness…
-What did you say?
-Oh, I was just planning my future.
Love and Death (Aşk ve Ölüm) IMDb Puanı: 7.8 Benim Puanım: 8.1
Sonunda okuyabildim yazını, ben de aynı filmi izledim ilk olarak, bugün kayda girdiğini görünce zor tuttum kendimi okumamak için, kendi yazımı yazarken etkilenmemek için yazdıklarından. Neyse ki üşenmedim yazdım ben de postumu 🙂
Göndermeleri çok içselleştiremedim ben tabi, kopuk kaldı, Karamazov Kardeşler 'i anladım bak, ama okumuş olaydım iyi idi tabi. 🙂 hala okuma listemde, kalın diye kaçıyorum hep. 😉
Güzel yazıydı, iyi seyirler 🙂
@Şaziye P Karamoz Kardeşler'i okumadım ben; Suç ve Ceza'yı okumuştum, en sevdiğim romandır. Sahne başında geçen romanın baş kahramanı Raskolnikov adını duyunca sevindim. 😀
Benim de kaçırdığım birçok gönderme var tabii ama örnek verecek olursam eğer, kafasına şişe vurma sahnesi Chaplin'e, son sahnedeki göz olayı Bergman'a, oturup şiir yazdığı sahne ise T.S. Eliot'a gönderme. 😀
Sizinkini de okuyacağım hemen, diğer filmlere devam. 🙂